Recours formé en dehors du délai légal – absence de cas de force majeure – recours
irrecevable.

Aangeklaagde vastgoedmakelaar wordt verweten in verschillende dossiers de deontologie van de vastgoedmakelaar te hebben overtreden door onder andere de exclusiviteit van andere makelaars te negeren en onvoldoende te hebben nagegaan of een mede-eigenaar bevoegd was een bemiddelingsopdracht voor een pand af te sluiten. Hij krijgt 3 maanden schorsing als sanctie.

De vastgoedmakelaar zou na de beëindiging van zijn opdracht een lijst van bijna 900 namen naar de opdrachtgever hebben verzonden, ondanks dat aan de in deze lijst vermelde personen geen precieze en individuele informatie werd verschaft. In eerste aanleg achtte de Uitvoerende Kamer de tenlastelegging bewezen, de vastgoedmakelaar kreeg een waarschuwing als sanctie. De vastgoedmakelaar tekende tegen deze uitspraak beroep aan bij de Kamer van Beroep.

De Kamer van Beroep ging eerst over de vraag of de verkoper al dan niet een consument was, wat zou bepalen of de consumentenbeschermende regelgeving van toepassing was. Nadat de Kamer bevestigde dat de consumentenbeschermende regelgeving wel degelijk van toepassing was, betrof de tweede betwisting de “precieze en individuele informatie” zoals vermeld in artikel 2, 7° van het KB van 12 januari 2007. Aangezien de wetgever, zoals hierboven aangehaald, niet specifieerde wat juist onder “precieze en individuele informatie” moet worden verstaan oordeelde de Kamer dat het dan noodzakelijk is om geval per geval te beoordelen of deze werd verstrekt. Wel duidde de Kamer dat het uitsturen van een bericht via ‘massamail’ - aan alle personen die ooit een zoekformulier hebben ingevuld met algemene criteria waaraan een pand moet voldoen - niet beantwoordt aan de vereiste. In casu faalde de vastgoedmakelaar aan te tonen dat de personen op de lijst concrete interesse hadden. Hij werd dan ook veroordeeld tot een waarschuwing.

De vastgoedmakelaar zou, in het kader van de verkoop van een woning te hebben nagelaten zelf de nodige verificaties te doen en een volledig verkoopdossier samen te stellen. Zo werd o.a. het bodemattest opgevraagd door de notaris, terwijl dit in de bemiddelingsopdracht door de opdrachtgever werd gemandateerd aan de vastgoedmakelaar. Ook bleek slechts bij de ondertekening van de compromis dat een klein beschrijf niet mogelijk was. De aangeklaagde was enkel voortgegaan op de verklaringen van zijn verkopers en had dit niet verder onderzocht. Verder vulde de opdrachtgever de datum waarop het contract werd afgesloten niet zelf in (niet conform de bepalingen van het K.B. van 12 januari 2007). De vastgoedmakelaar kreeg van de Uitvoerende Kamer de sanctie van waarschuwing en het volgen van een opleiding van 6 uur in verband met het samenstellen van een verkoopdossier, bemiddelingsopdrachten en/of bemiddeling opgelegd.

Collaboration à l’exercice illégal de la profession – organe de société – présomption
irréfragable d’exercice de la profession en qualité d’indépendant – obligation d’inscription
personnelle à l’IPI – manquement aux articles 1, 20 et 22 du code de déontologie – suspension
simple du prononcé de la sanction disciplinaire (art. 19 de la loi du 11 février 2013 organisant
la profession d'agent immobilier).

De vastgoedmakelaar verschafte onvoldoende informatie omtrent de (on)mogelijkheid tot klein beschrijf.

Aangeklaagde was van mening dat een geschreven bemiddelingsopdracht niet noodzakelijk was gezien het een vriendendienst betrof. De wet is op dit punt echter duidelijk. Dit gebrek aan kennis van de wetgeving kan ook te wijten zijn aan het feit dat aangeklaagde aan zijn vormingsverplichting verzaakte.

Ontoereikend financieel beheer leidde tot niet betaling van de leveranciers. Diverse problemen stonden de afrekening van de verwarming in de weg. Aangeklaagde was echter nalatig en zocht niet naar een oplossing wat kosten voor de VME met zich meebracht.

De vastgoedmakelaar wordt verweten een onroerend goed in het kader van een verkoopsopdracht niet oprecht te hebben geschat. Het lijkt de Uitvoerende Kamer duidelijk dat de aangeklaagde vanaf het begin van de opdracht de bedoeling had persoonlijk het onroerend goed aan te kopen. Op dat ogenblik dient de aangeklaagde zich te onthouden als vastgoedmakelaar-bemiddelaar op te treden, gezien geen objectiviteit meer kan gegarandeerd worden. De Uitvoerende Kamer acht de tenlastelegging bewezen en legt hem de sanctie op van 1 week schorsing van het Tableau van vastgoedmakelaars.

De stagemeester liet zijn kantoor over aan een franchisegever. Hij wenste wel nog op te treden als stagemeester maar dan zonder de stagiair te moeten vergoeden. Hij vroeg daarom creditnota's op te stellen teneinde de stageverplichtingen te omzeilen.

Courtier – collaboration avec des tiers non agréés IPI – Prête-nom – non direction des
activités immobilières – rétrocession tardive au notaire instrumentant du solde de
sommes détenues pour compte de l’acquéreur – non réponse à l’assesseur juridique
instruisant le dossier disciplinaire - manquement aux articles 1, 3, 4, 22, 23, 29 et 44 du
code de déontologie.

Aangeklaagde hanteert misleidende handelspraktijken door een prijsvergelijking te maken tussen zijn makelaarsloon en dat van de traditionele makelaar zonder alle relevante gegevens objectief te vermelden. Eveneens wordt gebruik gemaakt van misleidende reclame gezien men laat uitschijnen dat door aangeklaagde geleverde diensten dezelfde zijn dan die van de traditionele makelaars, maar dan aan een goedkoper tarief.

In plaats van zelf actief inlichtingen te verzamelen, baseerde aangeklaagde zich op de informatie die hem werd verstrekt door de opdrachtgever. In de publiciteit wordt gesproken van een meergezinswoning daar waar slechts een eengezinswoning werd verkocht.

De vastgoedmakelaar lliet de bemiddelingsopdracht niet ondertekenen door alle mede-eigenaars. De opdracht kon ook onmogelijk exclusief worden uitgevoerd gezien reeds een andere makelaar met de verkoop van dit pand was belast (in het kader van een echtscheiding), de vastgoedmakelaar gebruikte bijgevolg een foutieve bemiddelingsopdracht.

Wanneer een pand wordt aangeboden aan het publiek en een verkoop wordt opgestart, dient de makelaar te beschikken over een geschreven opdracht, die conform de wet is. Als jonge makelaar besteedde de beklaagde in kwestie te veel aandacht aan het commerciële aspect.